„In Conversation” część 2 lub o przygotowaniach do roli rolnika.

Myślę, że fakt, iż bardzo lubię patrzeć na dłonie Richarda Armitage’a nie jest nowością tutaj. Więc kiedy jakiś czas temu pojawiło się to poniższe zdjęcie obsady „Into The Storm”/ „Epicentrum” podczas WonderCon 2014 w Anaheim w Kalifornii z 19/04/2014r

#485718167 / gettyimages.com

zastanawiałam się skąd wzięły się odciski na dłoniach mojego ulubionego aktora.

I dzięki Film and TV Now, które udostępniło transkrypcję drugiej części „In Conversation” (część pierwsza tutaj), które miało miejsce 2 września tego roku w teatrze The Old Vic, teraz wiem, że pan Armitage przygotowując się do roli Proctora przez chwilę pracował jako rolnik. 

Matt Wolf: Jest bardzo łatwo myśleć o Johnie Proctorze jako o symbolu, jak to jest opisywane w esejach, ale ty grasz przede wszystkim postać, opowiedz nam o decyzji grania go w trzech wymiarach ale nie jako symbol… 

Richard Armitage: Ja nigdy nie dostałem się do tego punktu, gdzie odkryłem ten jego symbol. Ja, oczywiście, spojrzałem na niego głównie jako osobę, która w tym czasie jest wszystkim tym co oni robią. Przeżycie było przede wszystkim jego priorytetem, jego życiem, mozolne prace purytanów w tym okresie czasu były nieznośne i ich życie było niezmiernie trudne i to był dla mnie główny punkt wyjściowy. Próba odtworzenia tego to było coś nad czym dość mocno pracowaliśmy w pokoju prób, ponieważ mamy bardzo łatwe życie ale próbowaliśmy zignorować to i wyobrazić sobie co się z tymi ludźmi działo dzień po dniu, to było bardzo istotne. Naszą pracą był duży wysiłek fizyczny, moim było naostrzenie siekiery przez cztery godziny, i naprawdę przez pierwszych kilka minut myślisz „wiem jak naostrzyć siekierę” a potem po czterech godzinach myślisz „Ok, naprawdę wiem jak naostrzyć siekierę”. Kiedy byłem w Ameryce z wizytą w Salem, poszedłem na farmę i pracowałem przez kilka dni z krowami… usuwając krowi gnój, zamiatając ich mocz po prostu dostając poczucie tego czym był codzienny trud. Wtedy znajdujesz ucieleśnienie bohatera i wówczas możesz zrozumieć (kombinować) co Miller zaczyna umieszczać w jego umyśle i w jego sercu.