Fan-arty na dobry początek tygodnia.

Aby dobrze rozpocząć tydzień, dziś chciałabym Wam zaprezentować kilka fanartów autorstwa Francoise Dugourd-Caput. Tutaj i tutaj możecie przeczytać o tej malarce jak również zobaczyć inne jej prace. Ja wybrałam te, które portretują postacie grane przez Richarda Armitage’a bądź jego samego. I tu od razu przyznam, że właśnie ten ostatni zamieszczony tu fanart, który mam wrażenie, jest niemal trójwymiarowy, zmobilizował mnie do poszukania więcej prac tej artystki. Mam nadzieję, że i Wam się one spodobają.

Źródło

John Thornton - moja trzecia rocznica. / John Thornton - my third anniversary.

Nie wiem jak to się stało, że nie zauważyłam, że 20-go sierpnia minęły trzy lata od mojego pierwszego spotkania z Johnem Thorntonem, którego grał Richard Armitage. Jak zapewne wiecie, aby obejrzeć serial BBC „Północ Południe” zachęciła mnie pierwsza widziana postać grana przez RA, czyli Sir Guy i kilka klipów z "Północ Południe" widzianych na YouTube, a szczególnie „peronowa scena". ;-)

I do not know how it happened, I did not notice that on August 20th passed three years when I had the first meeting with John Thornton, played by Richard Armitage. As you probably know, to watch the BBC series "Nort and South" encouraged me Sir Guy, the first character I saw, played by RA, and a few clips from the "N&S' on YouTube, especially the "scene on train platform." ;-)

Potrzebuję pana Thorntona./ Today, I need Mr. Thornton.

Richard Armitage jako pan Thornton i Daniela Denby-Ashe jako Margaret Hale w niniserialu BBC "Północ Południe". E.4. / Richard Armitage as Mr. Thornton and Daniela Denby-Ashe as Margaret Hale in the BBC series "North and South". E.4. Źródło//Source: RichardArmitagenet.Com

Nie, nie ze względu na ten cudowny pocałunek, chociaż nie miałabym nic przeciwko;)

No, not because of this wonderful kiss, I would not mind, though;)

Dlaczego kocham serial "Północ Południe". Część 3. / The reasons why I love the TV series "North and South". Part 3.

Dlaczego kocham miniserial „Północ Południe”. Część trzecia.

Jeśli chcecie przeczytać wcześniejsze części, to część pierwsza tutaj, część druga tutaj.

Jednym z powodów, dlaczego kocham mini- serial "Północ Południe" jest to, że uwielbiam ścieżkę dźwiękową do tego filmu. Muzyka, która zachwyca i zarazem wzrusza. To ona tak przepięknie podkreśla przełomowe momenty między głównymi bohaterami, Johnem Thorntonem (Richard Armitage) a Margaret Hale (Daniela Denby-Ashe). Tą cudowną muzykę skomponował Martin Phipps, więcej o nim możesz przeczytać tutaj. Ale myślę, że słowa są tu zbyteczne, więc niech muzyka sama przemówi.

Dlaczego kocham miniserial "Północ Południe" część 2./ The reasons why I love the TV series "North and South". Part 2.

Okładka polskiego wydania
miniserialu "Północ Południe"

Dlaczego kocham miniserial „Północ Południe” część 2-ga. Część pierwsza tutaj. 

Dlaczego kocham miniserial " Północ i Południe" ( "North and South") cz. 1.



Daniela Denby-Ashe
jako Margaret Hale w „Północ Południe”

Jednym z powodów, jest to, że lubię Margaret Hale.

Często czytam, że większość pań oglądających „Północ Południe” („Notrh&South”) nie może wybaczyć Margaret, że nie widzi w panu Thornton, tych wszystkich wspaniałych cech, które sprawiają, że on jest niezwykłym dżentelmenem, wręcz chciałyby potrząsnąć biedną Margaret i krzyknąć „obudź się wreszcie dziewczyno i przejrzyj na oczy”. Ja jednak, muszę przyznać, że bardzo lubię i rozumiem tą dziewczynę.

Dlaczego lubię Margaret? Hmm, zdecydowanie dlatego, że w końcu odwzajemniła uczucie do pana Thorntona. Ale również dlatego, że od pierwszych chwil, kiedy ją poznajemy, ona jest silną osobą, która pracuje nad sobą, wyciągając wnioski z każdej sytuacji, w której bierze udział. Myślę, że Margaret dojrzewa na naszych oczach, czego przejawem jest zdanie wypowiedziane pod koniec filmu, a mianowicie ona mówi: „Try as we might, happy as we were, we cannot go back”, co w filmie zostało przetłumaczone: ”Jakkolwiek się staram, jakkolwiek byliśmy tam szczęśliwi, to już przeszłość”. Mówi to, po powrocie z sentymentalnej podróży z Helstone i gdy postanawia patrzeć w przyszłość i wziąć odpowiedzialność za własne życie. Nawiasem powiem, że to jest jeden z moich ulubionych cytatów z „Północ Południe”. Poza tym, myślę, że ona przełamuje stereotyp ówczesnej kobiety. Wykształcona, samodzielnie myśląca, potrafiąca słowem bronić swoich przekonań ale również miała na tyle otwarty umysł, że nie bała się zmienić zapatrywania na pewne sprawy, jak w sprawie pewnego dżentelmena. :-) Jednak muszę przyznać, że za każdym razem, kiedy oglądam "Północ Południe" jest mi żal Margaret.