Richard Armitage dla CyberSmile. Tłumaczenie.

Zostałam poproszona o umieszczenie na blogu tłumaczenia słów napisanych przez pana Armitage’a dla CyberSmile z okazji Stop Cyberbullying Day 2016. Oryginalny tekst możecie przeczytać tutaj. Zatem poniżej moje tłumaczenie (w nawiasie wpisałam słowa dla lepszego zrozumienia tekstu, gdyż nie jestem zawodową tłumaczką).

Cześć Wszystkim, to Stop Cyber Przemocy Dzień 2016. 

Jestem zaszczycony być raz jeszcze ambasadorem tej organizacji, która pomaga wielu młodym i starszym ludziom poruszać się w internecie i w social mediach z łatwością i pewnością siebie. 

Niedawno rozmawiałem z przyjaciółką, byłą aktorką, która została psychologiem i doradcą. Dyskutowaliśmy o ścieżkach dla tych dwóch profesji. „Narzędzia” które uczyniły ją tak kompetentną to „empatia” i „obserwacja”. Szczegółowo rozmawialiśmy o wzorcach w które popadamy, narrację którą siebie opisujemy, oraz ideę „pozostawić siebie samego”. 

To jest jedna z wielkich lekcji w życiu, aby zostawić siebie samego. Czyli, po prostu zatrzymując te wewnętrzne głosy, głównie negatywne, które obracają się jak „wskazówki zegara”. Kiedy mamy ten krytyczny wewnętrzny dialog ze sobą, jesteśmy skłonni do zwrócenia się na zewnątrz, w kierunku świata w ogóle. 

Wszyscy to robimy, mamy oczekiwania nie tylko do siebie ale i do tego jak inni wokół nas powinni się zachowywać, twarzą w twarz i w cyberprzestrzeni. Kiedy zaczniemy uwalniać się od tych oczekiwań pozwalamy sobie zostać zaskoczonym bez osądu. 

Spora część mojej pracy jako aktor inspirowany jest przez empatię i obserwację. Jestem bardzo świadomy rodzajów postaci które gram i jak je gram, oraz co umieszczam w wszechświecie. Wcześniej w mojej karierze byłem bardzo skoncentrowany na „bohaterze” i „antybohaterze”, dobrym i złym. Z wiekiem moja pogoń stała się bardziej skomplikowana. Czasami jestem gromiony za przedstawianie przemocy lub dużo głębszych, ciemniejszych, złożonych cech człowieka. Moje wybory naprawdę odzwierciedlają moje poglądy na temat ludzkości. Wierzę, że każda istota ludzka zasługuje empatię. To słowo często jest błędnie rozumiane, dla mnie oznacza ono „umieścić siebie w butach innego próbując zrozumieć go”. To jest klucz w mojej pracy, a może, jak sugeruje moja przyjaciółka psycholożka, to klucz do harmonijnego funkcjonowania w społeczeństwie. To jest dobre słowo. To nie jest łatwe do stosowania w praktyce. 

Myślę, że jednym z problemów przed którymi obecnie wszyscy stoimy, jest chęć uproszczenia społeczeństwa do tych dobrych i tych złych. Prawda i fałsz. Problem w tym jest „intencja” ("zamiar"). Wierzymy, że jesteśmy dobrzy a „oni” są źli, ale co jeśli ci źli uważają że są dobrzy i na odwrót? A co jeśli oboje mamy rację lub oboje się mylimy? A co jeśli oboje mamy arsenał broni który udowodni kto ostatecznie ma rację a kto nie. 

Nie popełnij tego błędu, są „działania” w tym świecie, które są niepojęte i odrażające, ale człowieczym jest zrobić „intencję”, działanie. Sprawiły (one) zniszczenie człowieczeństwa, społeczeństwa, ale wszyscy wywodzimy się z tego samego miejsca i tam ostatecznie powrócimy, gdziekolwiek lub cokolwiek wierzysz, że tym miejscem jest. 

I sieci nasze słowa są naszą bronią i musimy je temperować. Musimy brać pod uwagę uczucia innych osób zanim wyrazimy swoje własne, zastanowić się jak nasze słowa ranią. Jest znacznie więcej podtekstu „gotowania” w internecie również podsycane przez słowa. To panikarze, to wzbudzające, to radykalizacja. W naszej własnej małej drodze możemy (osiągnąć) mistrzostwo harmonii, tolerancji i wybaczenia. 

Nigdy nie lekceważ swoich słów. Używaj ich ostrożnie i na lepsze (dla zmiany na lepsze), jeśli tak jak ja, to rodzaj społeczeństwa w które wierzysz.