Kilka tweetów z dzisiejszego #AskArmitage.

.@OlivierAwards #AskArmitage join me in 30mins for some questions. My new friend "Lippy" won't be answering questions pic.twitter.com/R3UojsS6gB
— Richard Armitage (@RCArmitage) kwiecień 2, 2015

@OlivierAwards#AskArmitage dołączcie do mnie przez 30minut zadając pytania. Mój nowy przyjaciel „Lippy” nie będzie odpowiadał na pytania.

.@yfarber Can I say the rubbish breakfast you bought be in Leeds about a year ago? The impro/priming for Act 4 which I used every night RA
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie:Najbardziej ekstremalny moment?Wpływ pierwszego zdjęcia/wymiotowanie w akcie4 improwizacji/nietrzymanie moczu/rzucić o ścianę siekierą ostrzoną 4godz.?

Odpowiedź: Czy mogę powiedzieć kiepskie śniadanie kupione przez ciebie w Leeds jakiś rok temu? Improwizacja/przygotowanie dla akt4 którego używałem każdego wieczoru RA.   

.@GladyRoland @RCArmitage I 'tasted' Millers extraordinary portrait in a very personal way, I think that's what Yael saw RA
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: Czy miałeś swoją własną wersję Johna Proctora przed rozmową z Yael? Czy była inna?

Odpowiedź: „Smakowałem” niezwykły portret Millera w bardzo osobisty sposób, myślę, że to zobaczyła Yael. RA.

.@SunkenTreasure7 @RCArmitage This was it. Proctor, but Yael's production surpassed my expectations. There is another role in our minds...RA
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: Co byłoby dla ciebie rolą życia?

Odpowiedź: To było to. Proctor, ale produkcja Yael przewyższyła moje oczekiwania. Jest inna rola w naszych umysłach…RA. 

.@mustwritefaster @RCArmitage When you read the words on the page with your eyes, and immediately want to speak them aloud, and then you try
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: Co jest w scenariuszu, że sprawia że myślisz „muszę być częścią tego”

Odpowiedź: Kiedy czytasz oczyma słowa na stronie i natychmiast chcesz mówić je na głos, a potem próbujesz tego.   

.@arose_is_arose I think a sense of play hard or go home, and that every 'take' is a chance to go deeper. No repeating.
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: Co wziąłeś od twojego wielkiego powrotu do teatru do twojej pracy w filmie i telewizji?  

Odpowiedź: Myślę, że poczucie twardej (mocnej) gry lub wracaj do domu, i że każde „wzięcie” jest szansą pójścia głębiej. Bez powtarzania.    

.@elinoriane @RCArmitage I'd love to stand on stage and say "Tomorrow and tomorrow and tomorrow"...I've said it in private enough times!
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: Jaką rolę chciałbyś grać najbardziej w przyszłości, o której śnisz aby grać? Dziękuję bardzo!

Odpowiedź:  Chciałbym stać na scenie i mówić „ Jutro i jutro i jutro…” Mówiłem to prywatnie wystarczająco dużo razy!   

.@Luna8825 Feeling something/goose pimples are hard to 'see', I believe an 'silent alchemy' between two actors can galvanize an audience
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: Co jest trudniejsze na scenie, dramatyczny konflikt czy subtelne czułe emocje?

Odpowiedź: Czując coś/gęsia skórka jest trudna do „zobaczenia”, uważam że „cicha alchemia” między dwojgiem aktorów może pobudzić (zelektryzować) publiczność.     

.@AnaraDubh when Cheever entered Act 2 to arrest Elizabeth, gasps of 'oh no', people put their hands to their faces, their fear was palpable
— Olivier Awards (@OlivierAwards) kwiecień 2, 2015

Pytanie: jaka była twoja ulubiona reakcja publiczności w trakcie gry?

Odpowiedź:  kiedy Cheever w akcie2 wchodzi by aresztować Elizabeth, wstrzymane oddechy w „och nie”, ludzie umieszczający swoje dłonie na twarzach, ich strach był namacalny. 

Więcej tweetów możecie zobaczyć tutaj.